22 Kas 2012

// Cumhur'a Eren Melis //

15 yıl önce.. Çocukluk... Saflık... Masumluk... Orta okul yılları, üç kişilik sıralar... Çöp tenekesi önünde tek ayak cezaları... Türkçe, matematik, sosyal bilgiler ve daha niceleri... Öğretmenler, andımız, arkadaşlar, dersler, İstiklal marşı ve aşklar... AŞKlar... İnsan hayatı boyunca bir kere sever diyorlar, doğru galiba... Yine seversin ama, O! İlk aşk! Hep bir kurşun yarası gibi sızlar duygu geçişlerinde... Çocuksun oysa! Ne bilirsin sevmeyi! Ne anlarsın aşktan! Ama sana göre "O" artık her şeyindir. Onun dikkatini çekmek için her şeyi yaparsın... Yaptığın şey çok kötü bile olsa, sırf o görsün, sana baksın diye yaparsın! Çocuksun çünkü... Ne bilirsin sevmeyi! Ne anlarsın aşktan! Ne anlarsın aşk acısından... Ama acırsın, acıtılırsın... Aşıksın ama! Birlikte vakit geçirirsin, eğlenirsin, seversin, gülersin, ağlarsın... Ve okul biter... Mecburi ayrılık girer... Çocuksun, unutursun... Yıllar sonra karşılaşırsın, ilk aşk ya! İlk heyecan ya! Küllenmişler alev alır birden... Ama kısa sürer bu yangın... Çünkü akıl, tüpü doğrultur yangınına... Akli ayrılık girer... Böyle böyle geçer yıllar; deneme-yanılma, deneme-terk edilme, deneme-üzülme, deneme-denememe... Ve... 15 yıl sonra... Duygularını kaybetmeye başlamışsındır artık. Güven; senin için Ankara'da bir park adıdır... Aşk; Leyla ile Mecnun arasında yaşandığına inanılan bir masaldır... Sevgi; sadece aileye duyulur... Saygı; insan olmayı bilen herkese... Ama aşk; Noel baba gibidir. Bir annenin 2 yaşında ki çocuğuna anlattığı kadar... Bir gün... Aşk çalar kapını... Hemde ilk aşk! İlk heyecan basar yine ansızın... Bir "Cumhur"iyet yürüyüşünde, artık arkadaşım dediğin ilk aşkınla, el ele... Şimdi hayat; "O"nunla geçsin artık! dediğin kadar yakın... "O"nunla bitsin dediğin kadar ömrün... "O"nsuz olamam dediğin kadar mutlu... Ve her şey artık "O"..! Sakın hayatımdan çıkma... Sakın benden gitme, bende bitme... Varlığın varlığıma, varlığım varlığına; Allah'ın lütfudur..! /Cumhur'a... 29/10/2012