21 Haz 2013

Acil Durum...

Böyle olmamalı biliyor musunuz...
Bu kadar bencil değil aslında yaşam!

Sövdüğüm tüm çocukça dertlerimden özür dilerim... Gerçekten...
Keşke hep benimle kalsaydınız, hiç yuvarlanıp gitmeseydiniz de çığ gibi büyümeseydi acılarım...

Ağlamak acizlik diyorlar. Galiba çok acizim şuan...
İçimi dökebileceğim kimsem olmadığından ağlıyorum. Düşünebiliyor musunuz; anne baba ayrı olmak suretiyle 2 farklı ailem, nişanlı olmamdan dolayı farklı bir başka aileye sahibim birde binlerce sık görüştüğüm arkadaşım var. Ama derdimi anlatabileceğim kimsem yok!

Ne acı değil mi?

Yalnızım lan! Şairin dediği gibi, kalabalıklar içinde hemde!
Böyle durumlarda annem geliyor aklıma...
Yüzünü bile hatırlamadığım, kokusuna doyamadığım annem.

Sonra gel de isyan etme..!

Boş bir şarap şişesinin dibinde kurumak üzere olan şarap damlası gibiyim...

KURUYORUM HEYHAT...!!!
KURUYORUM LAN !