Tüm yarım kalan işlerimi; belki ocaktaki yemeğimi, her akşam eve dönmemi deli gibi bekleyen örümceğimi, yıllardır bana sadık olan tv koltuğumu bile...
Geceleri zamansız uyanışlarımı, ellerimin soğukluğunu ve hatta yokluğunu belki...
Rüyalarımda ki huzuru, kabuslarımı çalan korkuluğu, senden gelen tüm acıları, sevdiğim tüm şarkıları, sevmediğim ihanetleri, içimi sızlatan yalanları ve doğruları hatta...
Hatta ve hatta var olduğum günden itibaren hatrını kahveye sığdırmış veya hatrı sayılmamışları...
Gözleri akana kadar ağlasalarda, gelselerde arkamdan yalvara yalvara, tüm ümitlerini bana bağlasalarda ve daha niceleri...
BEN ASLINDA GİDEBİLİRİM... BUNU BAŞARABİLİRİM...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sen de bir şey söyle...