Yokluğun Baharı

Bu şehir beni çok yordu sevgilim... Her sabah boğdu kaldırımlarında, her akşam vurdu rüzgarıyla arkamdan ve hergün acımasızca tekmeledi içimden... Hep sustum, hep içime kustum...
Seni acıyan yerlerime sürdüm, öyle yürüdüm hergün...
Ama bu şehir gömüyor sensizliğime beni. Adını söyle sevgilim, kimsin? nerdesin?
Korkuyorum, kuşlar... kuşlar göğü terketmişler...!!!