Bugün daha bir yorgunum hayata... Birkez daha kırıldım aynadaki yüzüme, tükürdüm hatta çelimsiz bakışlarıma...
Tüm gece beşik sallamış gibi yorgunluktan morarmış gözaltı torbalarım peydah olmuş. Alnımda, hani tamda yazgımın üstüne denk gelecek şekilde sanki düzeltme çizgisi çekilircesine atılmış 3 derin kırışıkllık çekti dikkatimi... Sanırım yastık izi olmalıydı...
Bir gecede bu kadar yaşlanılmaz ki... Saçlarım... Diğer yarısı nerde saçlarımın ?.. Ördüğümde tek peliği bileğim kalınlığında olan saçlarımın şimdi sıçan kuyruğunu andırırcasına azalmasına sebep ne ?
Bu kadar çabuk olmamalı herşey... Zaman daha erken...
Yapacaklarım var benim, söyleyeceklerim birde...