Tutsaklığımı kurtaran adam...

Tekmeyi vurduğundan beri tutsaklığım çırpınıyor can ağacımda...

Kesilmesini beklediğin nefesi, birbirini kovalarcasına çabuk.. Soğuduğunu hissediyorum kanayan yerlerimin, yanıyor sanki seviyorum kelimeleri... Ciğerlerimi... Arka arkaya yaktığın sigaranın hediyesi gibi doldurdu yanan sevginin dumanı, oysa farklı düşünmüştüm benden bir parçanın ölümünü...

Unutma sana tutsaklığımı...
Aklında tut saklılığımı...
Yasaklılığımı...

Karşımda duran celladım olmalı.. Bulan..ık.. uzaklaşıyor... Işığı görüyor musunuz... Uzakta çok.. Şu giden annem olmalı... Anneeee... Özür dilerim; sevdim... Anne beni bekle... Bırak beni çekiştirmeyi... Anneee!!. Işık sönüyor bırak ne olur... Anne bekle..!!! Bulan..ık.. yaklaşıyor... Işığı görüyorum... Karşımda duran da kim?..