Tüm umutlarımı astım girişteki fortmantoya, taze sıkılmış ruhum ve bayatlamış bahanelerim... Ellerimi hissetme hissimi bile kaybettim... Vücudum reaksiyona uğramış kimyasal bileşenler gibi ne yapacağını bilmez halde çılgınca sarsılıyor... Sapkınlık var hepinizde ! Mecazi anlam yüklü cümlelerimi teşbih olarak algılıyor sorularıma tecahül-i arif yapıyorsunuz. Yapmayın !
Kimseye bulaşmak istemiyorum ve mutsuzum sayenizde... Elimde kalan tek şey kendime olan inancım; Yıkmayın !
Bırakın gölgemde beni, ellerimi bağlamayın verdiğim savaş içinde ve dökmeyin lanetinizi üstüme... Bu kadar mı acizsiniz de sabrımı deniyorsunuz? Bu kadar mı merak ediyorsunuz da nabzımı yokluyorsunuz ? Size ne ! Bırakın ruhum huzur içinde şad olsun...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
sanıyorum güzel olacak sadece daha yeni. yazı çok güzel, kelimeler anlatım, tebrikler. belki pembe renk değiştirilebilir çünkü yazı uzarsa okumakta zorluk çekebilir izleyenleriniz. takipteyim bende :)
YanıtlaSilteşekkürler bilgilendirmeniz için =)
YanıtlaSilyorumunuzu yeni gördüm ilgili değişiklikleri yapacağım ...